داستان برند: مستر کارت؛ اعتباری به وسعت جهان

مستر کارت یک شرکت بین‌المللی خدمات مالی است که در سال ۱۹۶۶ با همکاری چند بانک بزرگ آمریکایی تشکیل شده است.

اقیانوس آبی خبر – اخبار برندها|شرکت خدمات مالی مستر کارت با نام کامل Mastercard Incorporation، یک شرکت بین‌المللی خدمات مالی است. دفتر اصلی مدیریت مستر کارت در نیویورک و در منطقه Purchase واقع است. دفتر مدیریت خدمات بین‌الملل این شرکت نیز در شهر O’Fallon ایالت میزوری واقع است.
فعالیت اصلی مستر کارت در اکثر کشورهای جهان انجام می‌شود. تمرکز این شرکت بر تنظیم فرآیندهای پرداخت بین بانک‌های فروشندگان و بانک‌های ارائه‌دهنده خدمات کارتی به مشتریان است. کارت‌های مستر کارت به طور کلی به ۲ دسته خرید نقدی (Debit) و اعتباری (Credit) تقسیم می‌شوند.
سهام بخش بین‌المللی مستر کارت با نام Mastercard Worldwide در سال ۲۰۰۶ به‌صورت عمومی عرضه شد و این شرکت به شرکتی از نوع سهامی عام تبدیل شد. پیش از این، این شرکت متشکل از ۲۵۰۰ مؤسسه مالی بود که تولید، پشتیبانی و ارائه کارت‌های آن را بر عهده داشتند.
دلیل اصلی تأسیس مستر کارت، رقابت با کارت‌های ارائه‌شده توسط Bank of America تحت عنوان BankAmericard بود که بعدها به Visa تبدیل شد. بانک‌های تأسیس‌کننده مستر کارت عموماً در ایالت کالیفرنیا واقع بودند. این شرکت در سال‌های ابتدایی با نام‌های اینتربانک (Interbank) و مسترشارژ (Master Charge) شناخته می‌شد.

تاریخچه

بانک‌هایی که اقدام به تأسیس مستر کارت کردند عبارتند از United California Bank، Wells Fargo، Crocker National Bank و Bank of California. بانک‌های یونایتد کالیفرنیا و کراکر نشنال بعد از مدتی با ولز فارگو ترکیب شدند. بانک کالیفرنیا نیز بعداً به اتحادیه بانکی کالیفرنیا ملحق شد.
در سال ۱۹۶۶، بانک‌های گفته‌شده، سازمان کارت‌های بین بانکی یا ICA را تأسیس کردند که پس از مدتی به کمک بانک Marine Midland در نیویورک، محصول اصلی یعنی مسترشارژ را عرضه کردند. آن‌ها از عبارت کارت بین بانکی یا The Interbank Card برای این کارت استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۶۹، بانک اصلی شهر نیویورک که امروزه با نام Citibank شناخته می‌شود، سرویس کارتی خود را به مسترشارژ ملحق کرد و باعث رونق و محبوبیت بیش از پیش این سرویس شد.
شرکت مستر کارت در سال ۲۰۰۶ تصمیم گرفت که فعالیت جهانی بیشتری داشته باشد و به همین دلیل نام خود را از MasterCard International به MasterCard Worldwide تغییر داد. پس از این تغییر، یک دایره دیگر به دایره‌های لوگوی معروف مستر کارت اضافه شد تا نشان‌دهنده اهداف جدید این سازمان مالی باشد.
در سال ۲۰۱۰ و با اوج‌گیری تجارت الکترونیک، مستر کارت تصمیم گرفت که نقشی پررنگ در این بازار داشته باشد. این شرکت با خرید DataCash گامی بزرگ در این جهت برداشت. دیتاکش یک سرویس مدیریت پردازش پرداخت و کنترل تقلب و ریسک بود که مرکز آن در انگلستان قرار داشت. آن‌ها در سال‌های بعد سیستم‌های پرداخت بدون تماس با استفاده از موبایل را توسعه دادند و از سال ۲۰۱۲ حضور خود در بازارهای خاور میانه را نیز گسترش دادند. از خریدهای بزرگ مستر کارت در سال‌های بعد، شرکت استرالیایی Pinpoint بود. این شرکت در زمینه مدیریت سیستم‌های پرداخت جوایز وفاداری به مشتریان فعالیت می‌کرد.

محصولات و پروژه‌ها

اکثر مردم مستر کارت را با انواع کارت‌های بانکی می‌شناسند. حال این‌که این سازمان راه‌حل‌های مالی و سیستم‌های پرداخت زیادی را نیز ایجاد کرده و به کمک شرکت‌های جانبی توسعه داده است.

کارت‌های بانکی

مستر کارت در دوران فعالیت خود همیشه به پیشرفت خدمات پرداخت و انتقال وجه کارتی توجه زیادی کرده است. این سازمان انواع مختلفی از کارت‌ها را ارائه می‌دهد. کارت‌های اعتباری یا Credit، از نمونه‌های پرطرفدار کارت‌های بانکی هستند. در تعریف ساده، این کارت‌ها بسته به اعتبار مشتری در بانک و سابقه مالی او، به دارنده اجازه می‌دهند که هزینه محصول یا خدمت خریداری‌شده را مدتی بعد بپردازد.
نوع دیگر کارت‌ها، کارت‌های دبیت (Debit) هستند که ساختاری ساده دارند و برای پرداخت هزینه یا دریافت پول نقد در لحظه استفاده می‌شوند. پول خرج شده از این کارت‌ها در همان زمان انجام فرآیند از حساب فرد مورد نظر کسر می‌شود.
کارت‌های پیش‌پرداختی یا Prepaid نوع دیگری از خدمات مستر کارت به مشتریان است که به آن‌ها اجازه می‌دهد بدون داشتن حساب بانکی یا اعتبار بانکی از کارت برای خرید یا ذخیره پول استفاده کنند.

پرداخت بدون تماس

این پروژه ابتدا با نام Paypass معرفی شد و بعداً به Mastercard Contactless تغییر نام داد. محصول این پروژه روشی ساده و بدون نیاز به کشیدن یا وارد کردن کارت بانکی در درگاه پرداخت برای خرید است. شرکت‌های دیگر مانند American Express روش مشابه و با نام ExpressPay دارند. رقیب اصلی مستر کارت یعنی ویزا نیز از همین روش با نام payWave استفاده می‌کند. در حال حاضر این روش پرداخت تنها برای پرداخت‌های تا ۵۰ دلار قابل استفاده است.

مستر کارت پروژه کانتکت‌لس را در سال ۲۰۰۳ و به‌صورت آزمایشی در اورلاندوی فلوریدا شروع کرد. بیش از ۱۶ هزار مشتری و ۶۰ مرکز فروش در این طرح اولیه مشارکت کردند. این شرکت برای توسعه ساختار پرداخت‌های موبایل با استفاده از NFC نیز با نوکیا، AT&T و JPMorgan همکاری کرد. در سال ۲۰۱۱، گوگل و مستر کارت پروژه‌ای مشترک با نام Google Wallet شروع کردند. آن‌ها اپلیکیشنی توسعه دادند تا کاربر بتواند با استفاده از آن و بدون نیاز به کارت فیزیکی عملیات ارسال اطلاعات کارت بانکی خود به درگاه پرداخت را انجام دهد. این پروژه بعداً با توسعه Android pay به بلوغ رسید.

شبکه بانکی Banknet

شبکه بانکی مورد استفاده مستر کارت، Banknet نام دارد. این شبکه ارتباطاتی، تمام عرضه‌کنندگان، مشتریان، درگاه‌های پرداخت و مراکز پردازش عملیات پرداخت را در یک شبکه مالی به هم متصل می‌کند. مرکز عملیاتی این شبکه در شهر سنت لوئیس ایالت میزوری واقع است و تحت استاندارد بین‌المللی ISO 8583 فعالیت می‌کند.
شبکه مستر کارت ساختاری نقطه به نقطه دارد و هر ۲ نقطه‌ای که درخواست اتصال در آن داشته باشند، به کمک شبکه‌ای از نقطه‌های فعال دیگر به هم متصل می‌شوند. این ساختار در علوم شبکه Peer-To-Peer نام دارد. استفاده از این ساختار شبکه باعث می‌شود که بروز مشکل در یکی از مراکز و نقطه‌ها، ضرری به ساختار کلی و ارتباط دیگر بخش‌ها وارد نکند.
برخلاف مستر کارت، ویزا از شبکه‌ای با ساختار ستاره‌ای بهره می‌برد. در این ساختار، بخش‌های فعال در شبکه به مراکز مشخصی متصل می‌شوند و تمامی فرآیندها در این مراکز صورت می‌گیرد. به عبارتی اگر مرکز پردازش دچار مشکل شود، ارتباط نقاط آن مرکز با هم قطع می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت ساختار شبکه‌ای مستر کارت انعطاف‌پذیرتر و امن‌تر است.

مشکلات حقوقی و دعواهای قضایی

شرکت‌های مستر کارت و ویزا با وجود رقابت شدیدی که دارند، در زمینه رویارویی با سرویس‌دهندگان سنتی خدمات بانکی و حل کردن مشکلات قانونی با هم مشترک هستند. بانک‌ها و فروشندگان در طول تاریخ فعالیت این ۲ سرویس شکایت‌های حقوقی زیادی علیه آن‌ها ارائه کرده‌اند که برخی از آن‌ها با مبالغ بسیار زیادی حل و فصل شده‌اند.
یکی از شاکیان بزرگ این شرکت‌ها، سرویس‌دهندگان درگاه‌های پرداخت یا ATM-ها بوده‌اند. این شرکت‌ها ادعا کرده‌اند که مستر کارت و ویزا با وضع قوانین خاص، اجازه کاهش قیمت خدمات دستگاه‌های ATM را نمی‌دهند. در شکایت بزرگ دیگری که علیه این ۲ شرکت ارائه شد، آن‌ها به‌منظور اصلاح قیمت خدمات پرداخت با کارت، مجبور به پرداخت ۳ میلیارد دلار جریمه به شاکیان شدند. شاکیان این دعوای حقوقی، فروشندگان بزرگی همچون وال‌مارت، Sears و دیگر شرکت‌های بزرگ آمریکایی بودند.
مستر کارت مشکلات و دعواهای حقوقی زیادی در ایالات متحده آمریکا و همین‌طور اروپا داشته است. یکی از تاریخی‌ترین دعواهای حقوقی علیه این شرکت، در سال ۱۹۹۶ برپا شد که طی آن، ۴ میلیون فروشنده به خاطر مجبور شدن به پذیرش کارت‌های اعتباری و افزایش سهم مستر کارت از پرداخت‌های کارتی به دادگاه فدرال شکایت کردند. نتیجه این شکایت پرداختی میلیارد دلاری توسط مستر کارت بود که به بزرگ‌ترین پرداخت خسارت تاریخ بدل شد.
از شکایت‌های حقوقی دیگر علیه مستر کارت می‌توان به ادعای American Express اشاره کرد که در نهایت نیز مستر کارت را متهم کرد. طبق ادعای این شرکت، بانک‌هایی که با مستر کارت قرارداد داشتند، نمی‌توانستند با امریکن اکسپرس همکاری کنند و این قانون به‌صورت صریح در قراردادهای مستر کارت ذکر می‌شد.
شبکه تبلیغاتی و وضعیت کنونی برند مستر کارت
مستر کارت در حال حاضر با شعار رقابتی «بدون قیمت (Priceless)» فعالیت می‌کند. عبارت تبلیغاتی این شرکت نیز به این صورت است: «برخی چیزها را نمی‌توان با پول خرید، برای بقیه موارد می‌توان از مستر کارت استفاده کرد.» این کمپین تبلیغاتی برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ اجرا شد و عنوان Priceless نیز به نام شرکت مستر کارت ثبت شده است. حتی این کمپین تبلیغاتی نیز از گزند شکایت‌های حقوقی در امان نبود. ۴ سال قبل از شروع کمپین مستر کارت، کمپینی تبلیغاتی در کشور پاراگوئه با همین جمله شروع به فعالیت کرده بود. طراح این کمپین که آن را برای شرکت خدمات مالی Bancard طراحی کرده بود، شکایتی علیه مستر کارت ارائه کرد.
مستر کارت در حال حاضر ارزشی تقریباً دوسوم رقیب دیرینه خود یعنی ویزا کارت دارد؛ اما تلاش‌های گسترده و حضور در بازارهای جدید می‌تواند آن‌ها را به کسب مقام برتر در صنعت خدمات مالی امیدوار کند. درآمد اصلی شرکت‌های همچون مستر کارت، درصدی از مبالغ تراکنش کارت‌ها است که از فروشندگان دریافت می‌شود.
مستر کارت به‌عنوان اسپانسر تیم‌های مختلف ورزشی و رویدادهای بزرگ نیز فعالیت می‌کند. جام قهرمانان اروپا، یکی از بزرگ‌ترین این رویدادها است. این شرکت تا سال ۲۰۰۷ به‌عنوان اسپانسر جام جهانی فوتبال نیز فعالیت می‌کرد که پس از یک دعوای حقوقی آن را به رقیب خود یعنی Visa واگذار کرد.