بیوگرافی والتر اوون بنتلی، مهندس پیش‌گام موتور و بنیان‌گذار برند بنتلی

والتر اوون بنتلی، از پیش‌گامان صنعت خودروسازی، با راه‌اندازی شرکت بنتلی، نامش را با خودروهای لوکس و حرفه‌ای بریتانیایی جاودانه کرد.

اقیانوس آبی خبر – اخبار برندها|والتر اوون بنتلی (Walter Owen Bentley) مهندس انگلیسی طراح و سازنده خودرو بود. او بیشتر به نام W. O. Bentley یا به‌اختصار W.O شناخته می‌شود و شهرتش به‌اندازه‌ای بود که در اکثر یادداشت‌ها و مقاله‌ها به ذکر نام خانوادگی‌اش نیازی نباشد. بنتلی بیش از همه با شرکت خودروسازی لوکسش به همین نام شناخته می‌شود که به‌نوعی هویت خودروسازی لوکس بریتانیا هم محسوب می‌شود.
بنتلی در دورانی متولد شد که صنعت خودروسازی هنوز روزها و سال‌های ابتدایی را می‌گذراند. او اولین مهارت‌های خود را در صنعت راه‌آهن آموخت و با ساختارهای مهندسی آشنا شد. موتورسیکلت و هواپیما از دیگر سرگرمی‌های والتر بودند که پایه‌های مهارت او را بیش‌ازپیش تقویت کردند. بنتلی شرکت خودروسازی خود را به نام Bentley Motors در سال ۱۹۱۹ راه‌اندازی کرد که امروز پس از گذشت بیش از یک قرن، یکی از نام‌های بزرگ صنعت خودروسازی محسوب می‌شود.

طراح حرفه‌ای صنعتی

در سال‌های ابتدایی قرن بیستم، فرانسه فرمانروای صنعت خودروسازی اروپا بود. والتر که اولین خودرو خود را از برندی بریتانیای به نام رایلی (Riley) خریده بود، به‌عنوان خودرو دوم، Sizaire-Naudin را انتخاب کرد.
در سال ۱۹۱۲، اتفاقی در زندگی والتر اوون رخ داد که مسیر آن را متحول کرد؛ اتفاقی که به خاطر حرکت یکی از برادرانش، هاردی‌ام بنتلی رخ داده بود. برادر بزرگ‌تر والتر می‌دانست که برند فرانسوی DFP به دنبال واردکننده‌ای برای فروش محصولات به بریتانیا است؛ درنتیجه او همراه با والتر و چند شریک دیگر، شرکت Bentley & Bentley را با سرمایه‌گذاری اولیه دو هزار پوندی راه‌اندازی کرد. والتر پس از هشت سال مسابقه و رانندگی، در ۲۴ سالگی به‌صورت رسمی به صنعت خودروسازی وارد شده بود و اولین زمزمه‌ها از استقلالش به گوش می‌رسید.
والتر اوون از تجربه و سابقه خود در مسابقه‌های اتومبیل‌رانی در صنعت جدید محل فعالیتش استفاده می‌کرد. او که دیگر نامی شناخته‌شده در مسابقات بود، برای تبلیغ هرچه بیشتر برند DFP در بریتانیا، با خودرو تقویت‌شده فرانسوی در مسابقه‌ها شرکت می‌کرد. در آن زمان، برند فرانسوی موتورهای قدیمی طرح Chapuis Dornier را کنار گذاشته بود و به دنبال طراحی داخلی موتور برای خودروهای خود بود.
بنتلی ایده‌های متنوعی برای بهبود کارایی و سرعت موتورهای DFP داشت. او پس از بازدید از مرکز تولیدی شرکت در نزدیکی پاریس، پیشنهاد استفاده از پیستون‌های آلیاژ مس و آلومینیم را به مدیران ارائه کرد تا در کنار بهبود قدرت موتور، پایداری بیشتر آن را نیز حفظ کند. اولین همکاری رسمی بنتلی در طراحی و بهبود موتورها، در سال ۱۹۱۴ و در طراحی DFP 12/40 رخ داد که در مسابقه‌های Tourist Trophy استفاده می‌شد. بنتلی در مسابقه‌های آن سال با موتور بهبودیافته دو لیتری در مقابل رقبایی با خودروهای سه لیتری شرکت کرد و مقام ششم را به دست آورد.

طراحی موتور هواپیما

شروع جنگ جهانی اول، با توقف همکاری‌های بنتلی با DFP همراه بود. او نمی‌توانست طراحی و مهندسی موتور را کنار بگذارد و جنگ با تمام آثار منفی، فرصت جدیدی برایش فراهم کرد. والتر که تجربه بسیاری در طراحی و بهینه‌سازی‌های صنعتی قطار و موتورسیکلت و خودروهای مسابقه‌ای کسب کرده بود، اکنون به دنبال ورود به صنعت هوایی بود. مهارت و تجربه او برای ارتش بریتانیا بسیار باارزش بود. به همین دلیل، والتر به Royal Naval Air Service پیوست تا در طراحی و تولید موتورهای حرفه‌ای برای هواپیماهای نیروی هوایی بریتانیا همکاری کند.
در سال‌های ابتدایی جنگ، پیستون‌های آلومینیمی مشهور در موتورهای هواپیمای ساخت رولز رویس استفاده می‌شدند که امروزه، به‌عنوان نمادی از تاریخ شناخته می‌شوند. افزون بر این، برندهای فرانسوی دیگر همچون Sunbeam و Clerget Blin از پیستون‌های آلومینیمی بهره می‌بردند که با مجوز Gwynne ساخته می‌شد. مشکل اصلی همه پیستون‌ها پایداری و مقاومت اندک آن‌ها بود.
بنتلی در همکاری با ارتش بریتانیا، مجوز طراحی و ساخت اختصاصی موتور هواپیما را کسب کرد. او دو موتور به نام‌های BR1 (مخفف Bentlet Rotary One) و BR2 طراحی و تولید کرد که به‌صورت گسترده در نیروی هوایی ارتش بریتانیا به کار گرفته شدند. تجربه همکاری با ارتش و طراحی موتورهای اختصاصی در طول جنگ جهانی، مزایای بسیار زیادی برای والتر اوون داشت. او اعتمادبه‌نفس و اعتبار کافی را برای راه‌اندازی برند اختصاصی خود کسب کرده بود و سال‌های پس از جنگ، نوید دوران تازه‌ای را برای مهندس بااستعداد بریتانیایی می‌داد.

تأسیس بنتلی موتورز

پایان جنگ جهانی اول به معنای پایان نیاز به تجهیزات نظامی بود؛ به‌ویژه هواپیماها به‌مرور از طراحی‌های متمرکز بر کاربردهای نظامی دور می‌شدند. به همین دلیل، بنتلی و بسیاری از صنعتگران دیگر آن زمان، به سمت تکامل صنعت خودروسازی پیش رفتند. والتر اوون به خاطر خدماتش به ارتش بریتانیا در جریان جنگ جهانی اول، مدال MBE یا Most Excellent Order of the British Empire را دریافت کرد. همچنین، کمیسیون جوایز اختراع و نوآوری، هشت هزار پوند جایزه به او داد که به‌عنوان سرمایه راه‌اندازی شرکت مستقل استفاده شد.
تنها سه ماه پس از آتش‌بس و در ۱۰ ژوئیه ۱۹۱۹، شرکت Bentley Motors Ltd راه‌اندازی شد. اولین پروژه شرکت، طراحی و ساخت موتور چهار سیلندر و شانزده سوپاپ سه لیتری بود. در نوامبر همان سال، نمونه اولیه‌ای از موتور بنتلی ساخته و در نمایشگاه London Motor Show به نمایش گذاشته شد.
اولین موتور سه لیتری بنتلی تمامی خصوصیت‌های عالی مدنظر بنتلی را برای خودرویی عالی داشت. پایداری، سرعت، قدرت و تمامی خصوصیت‌های خودرو مناسب برای مسابقه‌های گرند تور، در موتور طراحی‌شده بنتلی دیده می‌شد.
۲۱ سپتامبر ۱۹۲۲، اولین خودرو کامل شرکت مستقل بنتلی از کارخانه خارج شد؛ خودرویی که به‌صورت اختصاصی برای مناسبتی در کریکلوود در شمال لندن طراحی شده بود. در همان دوران، نمونه‌های اولیه متعددی از بنتلی در مسابقه‌های اتومبیل‌رانی شرکت می‌کردند و پیروزی مهم در یکی از مسابقه‌های بروکاندز در سال ۱۹۲۱، شهرت بنتلی را بیش‌ازپیش افزایش داد.
تلاش‌های بنتلی برای پیشرفت در مسابقه‌های اتومبیل‌رانی همیشه در اولویت او قرار داشت. از سال‌های جوانی، بنتلی می‌دانست حضور در مسابقه‌ها و پیروزی در آن‌ها نقش مهمی در شهرت برندش دارد؛ به همین دلیل، خودروهای خود را با هدف افزایش سرعت و پایداری طراحی می‌کرد و در سال ۱۹۲۴، پیروزی مهمی در مسابقه‌های ۲۴ ساعته له‌مانس کسب کرد. پیروزی در له‌مانس و دستاوردهای دیگر مسابقه‌ای، زمینه را برای رشد بیشتر برند بنتلی در سال‌های بعد فراهم می‌کرد.
بحران اقتصادی در سال ۱۹۲۹ بسیاری از صنعتگران را در سرتاسر جهان به‌زانو درآورد و کمی دیرتر به اروپا و بریتانیا رسید. از سال ۱۹۳۰، فروش خودروهای بنتلی کاهش درخورتوجهی تجربه کرد و بارناتو مجبور بود سرمایه جدید تزریق کند. موتور جدید چهار لیتری بنتلی با استقبال چندانی در بازار مواجه نشد و برندش روزبه‌روز به سمت سقوط حرکت می‌کرد. در این میان، بارناتو هم امیدش را به شرکت از دست داده بود و تنها اعلام ورشکستگی را به‌عنوان راه چاره می‌دانست.
رولز رویس از رقبای قدیمی بنتلی در بریتانیا محسوب می‌شد. آن‌ها که از سال‌های جنگ جهانی اول با مغز متفکر شرکت رقیب آشنا بودند، همیشه به دنبال فرصتی می‌گشتند تا بنتلی را از سر راه بردارند. سال‌های دشوار دهه ۱۹۳۰ و قرار گرفتن بنتلی در لبه سقوط، فرصتی عالی برای رولز رویس فراهم کرد تا وارد میدان شود. آن‌ها شرکت رقیب را خریدند و همراه با آن، تجربه و تخصص والتر اوون نیز به دارایی رولز رویس تبدیل شد. والتر اوون با شرکتی که روزی خودش راه‌اندازی کرده بود، قرارداد داشت و باید تا سال ۱۹۳۵ در خدمت مالکان جدید فعالیت می‌کرد.
لاگوندا (Lagonda) از برندهای پیش‌گام صنعت خودروسازی در بریتانیا بود که شاید در دهه‌های ابتدایی قرن بیستم به‌اندازه دو بازیگر بزرگ دیگر شهرت نداشت. به‌هرحال، آن‌ها در سال ۱۹۳۵ و پس از اتمام قرارداد والتر اوون با بنتلی، او را به همکاری مجاب کردند. آلان پی. گود، مالک جدید لاگوندا، مذاکره با بنتلی را به‌صورت شخصی پیش برد. بنتلی پس از موافقت با گود، توانست اعضای متعددی از تیمش را در بخش خودروهای مسابقه‌ای از بنتلی جدا کند و همگی باهم به لاگوندا پیوستند.
۱۳ اوت ۱۹۷۱، والتر اوون بنتلی کمی پیش از تولد ۸۳ سالگی در ووکینگ از دنیا رفت. او تا پایان عمر از حامیان جدی باشگاه رانندگان بنتلی بود و علاقه‌اش به مسابقه‌های اتومبیل‌رانی همیشه پایدار بود. تالار افتخارهای اتومبیل‌رانی (موزه آمریکایی) در سال ۱۹۹۵ والتر اوون بنتلی را به فهرست اعضای خود افزود. باشگاه رانندگان بنتلی نیز هنوز به عمر خود ادامه می‌دهد و چهار هزار نفر در سرتاسر جهان از بریتانیا و اروپا و ایالات متحده تا کانادا، آفریقای جنوبی،‌ استرالیا، نیوزیلند و ژاپن عضو آن هستند.